ඒ නුඹ.

වෙනදාටත් වඩා කළුවර රාත්‍රියක
සිරගෙයක් තුළ ගෙවමි
ගුළිවෙන්න වෙරදරන ජීවිතය

ඇවිදවිත් මඟ හසර නොදැන
ප්‍රේම මාවත දිගේ අන්ඳව
නැවතී බලා හිඳිමි
තෙරක් නොපෙනෙන තැනිතලාවක

සිනාවක් ගැන

කලකට ඉහත මගහැරුණ
මතක් කරමින් සිනාසෙමි
කඳුළු සැඟවෙන්ට

හදවතේ කුටියක දොර වසාගෙන
බෙරිහන් දී
කම්පනය කරන මතකය,
ඒ නුඹ
තවමත් ලැගුම්ගෙන.