ගලා යමු අපි අත්වැල් පටලාන.

සොඳුර,
ඉර මිය යමින් ඇති මොහොතක
රනින් සැරසුණු වලා යුවලක්
විය හැකිය අපට

සොයා යා යුතුය අපි
උසම කන්ඳ.
මා ඔබ වෙනුවෙන් ලියූ කවිය
තියෙනු ඇත
ඒ කන්ඳ මුදුනත.

ගඟක් වෙමු අපි
ඇදහැලෙන
ඒ කන්ඳ මුදුනින්
"ගලන ගඟකි ජීවිතේ"
ගයමු අපි ගීයක්
ඇසෙනු පිණිස
කටු පඳුරු,
ගල් කුළු වලට
අතර මඟ හමුවන.

සිනා සෙමු අපි
වන තුරු මුල් අතරින්
අප වෙත ඇවිදගෙන එන
සිහින් දිය දහරාවන් සමඟ

ගං ඉවර අසබඩ
සුවඳැති,
මල් පිපුණු ගසකින්
වැටුණු මලක් අහුලාන
පුදන්නෙමි නුඹට.

ගලා යමු අපි අත්වැල් පටලාන
දිය රැළිති පය තබමින්
සොයමින් ලෝකය.