රූපලාවන්‍යගාර කවි.

රන් වන් පාටින් දිලිසෙන රූපය
වත්සුණු තවරා හැඩකල රූපය
නෙක නෙක පාටින් හැඩවුණු රූපය

කාසි හොයන්නට අතගෑ රූපය

කුණු දූවිලි පිරි හිස කඳ මුහුණය
කබ කඳුළින් හැඩි වී ඇති දෑසය
අත් පා නියපොතු නොසේදු ගානය
හැඩවුණු පසු ඇති දිලිසෙන රූපය

ගමේ ඉඳන් රැකියාවට ආවා
සැලොන් එකේ ජීවන බර තැබුවා
කුරුලෑ දහදිය නිති අත ගෑවා
දහදිය දාගෙන අපි වැඩ කෙරුවා

ඇතුල් කාමරේ "මැඩම්" සිටින්නේ
කැඩපත අයිනේ අපයි සිටින්නේ
නෝනල මහතුන් නිති හැඩ වෙන්නේ
ගමේ පවුල ඉන් ජීවත් වෙන්නේ

වැඩ වැඩි දවසට රෑටත් එන්නේ
උදේ පාන්දර ඇවිදින් යන්නේ
වෙලාව නොබලා වැඩයි කරන්නේ
බැරිවුණු දවසට බැනුම් අහන්නේ

නෝනල නිතරම එනවා යනවා
මහතුන් ආවොත් නම් වද දෙනවා
හිස කද නියපොතු නිති හැඩ වෙනවා
කොමිස් එකෙන් අපි ජීවත් වෙනවා.