Wednesday, January 7, 2015

හදිසි සමුගැනීමකට පසු.

"මචං මම යනවා"යි පිට බදා සමුදෙන්ට
වෙච්චි වරදක් ඇතොත් සමාවක් ඉල්ලන්ට
මධු විතක පෙණ බුබුළු හවස් යම දල්වන්ට
බැරිවුණා නේද බං බලමු අපි සෙට් වෙන්ට

පල නැති ගසක් බව දැන දැනම
මලක් සේ නටු තුඩක පිපුනාම
ඉලව් ගසක මේ හැටි එරවීම
සතුටක්ද? මේ තමයි කෙළවර ඉවසීම

අමෘතය යයි කියා නම ගැසූ බඳුනක
හලාහල විෂ ඔබා තියෙන බව දැක දැක
පලාපල හිත හිතා අනාගත සිහිනෙක
බර දරනු පුළුවන්ද ගිලිහෙනා සුසුමක?

ජීවිතය ලුහුබදින අහිංසක ළමයින්ට
ඉදින් මම සමගනිමි! නොකියාම නික්මෙන්ට
සිදුවුණේ යන නිසා නොවෙයි මම බුදුවෙන්ට
වංකගිරියක හැකිය කොටි වලසු ඇහැරෙන්ට

අඩක් නිමකර තිබූ නුඹ මැසූ ඒ ඇදුම
තබා ඇත හදවතේ කෙළවරක සොදුරුතම
මග හැරුණ ජීවිතේ සොයාගන්නා තුරුම
තදින් රැකගෙන ඉදිමු අපි අතර බැදි මැහුම.

0 ප්‍රතිචාර:

Post a Comment