රූපලාවන්‍යගාර කවි.

රන් වන් පාටින් දිලිසෙන රූපය
වත්සුණු තවරා හැඩකල රූපය
නෙක නෙක පාටින් හැඩවුණු රූපය

කාසි හොයන්නට අතගෑ රූපය

කුණු දූවිලි පිරි හිස කඳ මුහුණය
කබ කඳුළින් හැඩි වී ඇති දෑසය
අත් පා නියපොතු නොසේදු ගානය
හැඩවුණු පසු ඇති දිලිසෙන රූපය

ගමේ ඉඳන් රැකියාවට ආවා
සැලොන් එකේ ජීවන බර තැබුවා
කුරුලෑ දහදිය නිති අත ගෑවා
දහදිය දාගෙන අපි වැඩ කෙරුවා

ඇතුල් කාමරේ "මැඩම්" සිටින්නේ
කැඩපත අයිනේ අපයි සිටින්නේ
නෝනල මහතුන් නිති හැඩ වෙන්නේ
ගමේ පවුල ඉන් ජීවත් වෙන්නේ

වැඩ වැඩි දවසට රෑටත් එන්නේ
උදේ පාන්දර ඇවිදින් යන්නේ
වෙලාව නොබලා වැඩයි කරන්නේ
බැරිවුණු දවසට බැනුම් අහන්නේ

නෝනල නිතරම එනවා යනවා
මහතුන් ආවොත් නම් වද දෙනවා
හිස කද නියපොතු නිති හැඩ වෙනවා
කොමිස් එකෙන් අපි ජීවත් වෙනවා.

පඬිපත.

''ජීවිතය කොහෙද මිතුර ?
ඇතිද මාසික පඬිපත
දිනයකට?''

මදිය!

''පොඩියකට
අඩියකට
ලෙඩකට
දුකකට?''

මදිය!

''එළියකට
වලියකට
මගුලකට
හරියකට?''

මදිය!

''පාළුවට
කෙල්ලකට
ආලෙකට
මාලෙකට?''

මදිය!

''මිතුර,
අපි බැංකුවක් කඩමු
වංගුවක් දිගේ දුවමු
කන්දක බලාපොරොත්තු ගොඩ ගහමු
කන්දක හීන දකිමු
බංකුවක ඉදගෙන සිල්ලර ගණිමු
දාහේ කොළයකින් මොනර පිහාටුවක් ගලවගෙන
කතරගම දෙයියන්ට පුදමු.''

ඇය.

බිම් මළුවේ පහන් වැට ළග සිටින්නීය ඇය
උඩ මළුවේ මල් තියාන හිඳින්නේය මම
බිම් මළුවේ හඳුන්කූරු පුදන්නේය ඇය
උඩ මළුවේ හිත තියාන දැවෙන්නේය මම

නියත විවරණ මිතුරියගෙන් අසාගෙන
හිඳින්නේය සතර පෙර නිමිති බලාගෙන
ප්‍රේමය උපදින්න පස් මහ බැලුම් හිතාගෙන
සංසාරයෙන් ආවෙමි ඇය පතාගෙන

සුදු පාට වස්ත්‍රයෙන් වැහුනට
කැරලි ගසමින් ඇත රතුපාට රුධිරය
ලේ වලින් මස් වලින් සැදුනට
හිත පුරා දැනෙනවා ප්‍රේමය

ගස් උඩින් එබෙන විට සඳ
සඳවතිය දිළිසෙමින් ඇතිවිට
එක් තැනක රැදවිය හැකිද හදවත
ප්‍රේමයෙන් සිල් ගත්ත හිතකට ?.

රදවා ඇය ළගම හදවත
සොයන්නෙමි නිවන
ඇගේ නම රදවා භාවනාවක
සොයන්නෙමි නිවන

බුදු කුටිය සජ්ජායනා නැගෙන
හිත කොහිද කමටහන් මග හැරෙන
හිත මතට මදුවිත නැතිව මත්වුණ
සඳවතිය ගෙනෙනවද නිවන ?.